դեմարկացիա

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [dɛmɑɾkɑt͡sʰˈjɑ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դե•մար•կա•ցի•ա 

Ստուգաբանություն

< демаркация < ֆր․ démarcation

Գոյական

1. (դվնգ․) (դիվ․) սահմանագծում` հարևան տերությունների միջև սահմանների որոշումն ու տեղանքի վրա նշանակելը՝ անցկացնելը կնքված պայմանագրերի համաձայն
2. (բժշկ․) մեռած հատվածների սահմանազատումը կենդանի հյուսվածքներից

Հոմանիշներ

1. տե՛ս սահմանազատում

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
դեմարկացիոն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
• Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։
• Լիլիթ Թութխալյան, Դիվանագիտական տերմինների և հապավումների բառարան (Տիգրան Մեծ), Երևան, 2004 — 56 էջ։