դժբախտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դ(ը)ժ•բախտ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. վատաբախտ, չարաբախտ, անբախտ ◆ Սարսափն է պատում դժբախտ գուսանին։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Այն մարդը դժբախտ է եղել։ Եղիշե Չարենց
  2. անբախտություն արտահայտող, վշտալի՝ ցավալի վիճակ արտահայտող ◆ Բայց մեր սերը այս անգամ շատ դժբախտ վախճան ունեցավ։ (Ավետիք Իսահակյան)
  3. անբախտություն պատճառող՝ բերող, աղետալի, ողբերգական ◆ Դժբախտ պատահար։
  4. չարաբաստիկ, անհաջողակ, ձախորդ ◆ Սմբատն ուղևորվեց քաղաք` դժբախտ լուրը մորն հաղորդելու։ (Շիրվանզադե)
  5. խեղճ, խղճուկ, թշվառ ◆ Դժբախտ ծերունին կարոտ էր հացի։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. անբախտ, չարաբախտ, տարաբախտ, ապաբախտ, քամբախտ, ծանրաբախտ, եղերաբախտ, վատաբախտ, վատաբախտիկ, թշվառ, (ժղ․)՝ դժվարաբախտ, զրաբախտ, սևաբախտ, սևաբախտիկ, սևօրիկ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]