Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դ(ը)ժ•նիկ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *duž(i)nik. հմմտ. պարսկերեն dūžna «մեղու, խայթոց, կնճիթ», dūzīna, dizīna «հերյուն, բիզ»։

(հնց․) դժնի, դժնդակ ◆ Արևելյան կողմում կանգնած է մի հատիկ դժնիկի մեծ և ոստաշատ թուփ։ (Պերճ Պռոշյան)

դժնիկազգիների ընտանիքին պատկանող ծառ կամ թուփ, որի կեղևից ստանում են լուծողական դեղաթուրմ, իսկ պտուղներից՝ ներկեր, մամուխ, դեկտենի, փակոս
տե՛ս հրեշտակախոտ
տե՛ս ակքան

Բաղադրյալ բառեր
դժնիկազգի

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ bramble գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ крушина ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։