դժվարություն
Հայերեն
Գոյական
- ՄՀԱ՝ [dʒvɑɾutʰˈjun]
վանկեր՝ դ(ը)ժ•վա•րութ•յուն
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
- դժվար լինելը ◆ Ոչ մի դժբախտություն ու ոչ մի դժվարություն ինձ չեն վախեցնում, միայն թե կարենամ Աստղաբնակ աղջկանը ինձ կին առնեմ։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ճանապարհի անմխիթար վիճակը մեծ դժվարություններ էր հարուցում։ Սխ
- դժվար գործ, վիճակ, դրություն ◆ Գայլի համար մութը, ճամփի դժվարությունը, հեռավորությունը-ոչ մի նշանակություն չունեն։ Հովհաննես Թումանյան
- արգելք, խոչընդոտ, դժվար վիճակ, դրություն ◆ Ձվիկը շատ մեծ դժվարությամբ, ուղղակի աղաչելով, բաց լինելով մի կերպ ազատեց դասատուին։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Պատերազմի տարիներին նա մեծ դժվարություններ կրեց՝ քաշեց։
- առարկություն, դիմադրություն ◆ Նա… պատերազմի տարիներին անտրտունջ դիմացել էր ամեն տեսակ դժվարությունների (Սեկ.):
- դժկամություն (ժղ․) ◆ Մի քանի օրից ես դուրս կգամ այդ դժվարությունից: ◆ Աղջիկը դժվարությամբ ընդունեց նվերը։ (Րաֆֆի) ◆ Հիմա նա ոչ միայն չէր երգում, այլ դժվարությամբ էր պատասխանում նույնիսկ իրեն տրված հարցերին, խոսափում էր մտերիմներին հանդիպելուց (սեկ.): ◆ Մեծ դժվարություններ քաշեց համակերպելու համար իր նոր դիրքին։ (Գրիգոր Զոհրապ)
- նեղություն, պակասություն (ժղ․) ◆ Դժվարության հանդիպել։ ◆ Մեծ ճիգ՝ ջանք գործադրելով, ոչ հեշտությամբ։ ◆ Տհաություն, դժկամություն։ ◆ Երկու տող հասարակ բարովագիր գրելն անգամ մեծ դժվարություն էր պատճառում նրանց։ (Նար-Դոս)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- նեղություն, տանջանք, չարչարանք
- արգելք, խոչընդոտ, խոչ (հնց․), կրճիմ(ն), դժվարանք
- բարդություն
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- դժվարությունից հանել - ծանր վիճակից դուրս բերել
- դժվարությունները վերացնել
- դժվարություն պատճառել - այնպիսի վիճակ ստեղծել, երբ պահանջվում է ծանր, մեծ աշխատանք
- նեղության՝ դժվար պայմանների մեջ դնել
- տհաճ՝ ոչ հաճլի վիճակի մեջ դնել
- դժվարություն զգալ
- դժվարություն հարուցել - դժվարացնել, դժվար դարձնել
- դժվարություն կրել, քաշել - կյանքը զրկանքների՝ նեղությունների մեջ անցկացնել
- ֆիզիկական կամ մտավոր աշխատանքի ընթացքում չարչարվել.
- տհաճություն՝ հոգեկան անհանգիստ վիճակ ապրել
- դժվարություններ հաղթահարել
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։