դիագնոզ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [djɑɡˈnɔz]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դի•ագ•նոզ 

Ստուգաբանություն

< диагноз < հուն. diagnŌsis որոշում, ճանաչում

Գոյական

1. (բժշկ․) ախտորոշում` բազմակողմանի հետազոտություն, հիվանդության որոշումը ◆ Ով գիտե, գուցե և ճիշտ է դիագնոզը (Նար-Դոս) ◆ Պառավները ճիշտ դիագնոզ են դրել (Ակսել Բակունց) ◆ Մանրամասն քնելուց հետո պրոֆեսորը տվել է այն դիագնոզը, որը կասկածում էին նաև Քնարիկը և Սեդան։ Անահիտ Սեկոյան
2. (փխբ․) եզրակացություն՝ կատարված եզրահանգումը
3. (փխբ․) կանխատեսում՝ եղած փաստերից՝ իրողություններից կատարման կանխագուշակում

Արտահայտություններ

1. դիագնոզ դնել՝ տալ
   1. ախտորոշել
   2. կանխատեսել

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	դիագնոզ(ը)	դիագնոզներ(ը)
Սեռ.	դիագնոզի	դիագնոզների
Տր.	դիագնոզի(ն)	դիագնոզների(ն)
Հայց.	դիագնոզ(ը)	դիագնոզներ(ը)
Բաց.	դիագնոզից	դիագնոզներից
Գործ.	դիագնոզով	դիագնոզներով
Ներգ.	դիագնոզում	դիագնոզներում

Բաղադրյալ բառեր
դիագնոզել դիագնոստիկա

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ диагноз (ru) ‎(diagnoz) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
• Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։