Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դի•ա•լոգ

Ստուգաբանություն

< диалог < հուն․ dialogos

(հնց․) երկխոսություն՝ խոսակցություն երկու (կամ ավելի) անձերի միջև, զրույց
գրվածքի այն մասը՝ հատվածը, որ այդպիսի խոսակցություն է ներկայացնում
(գրկն․) զրույցի ձևով գրված գրական երկ
(թատր․) թատերագրության մեջ` առօրեական խոսակցության գեղարվեստական արտահայտությունը պիեսում, թատերական խոսակցություն, գործողություն զարգացնելու, կերպար ստեղծելու գլխավոր միջոցը, պիեսի խոսքային դրսևորման հիմնական ձևը (պիեսը գրվում է բացառապես դիալոգի ձևով)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ dialogue գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ диалог (ru) ‎(dialog) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Լևոն Հախվերդյան, Թատերագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան հրատարակչություն», 1986 — 208 էջ։
Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։