դիակապտություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն


Դասական ուղղագրութեամբ՝ դիակապտութիւն

վանկեր՝ դի•ա•կապ•տութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (իրավգ․) զինվորական ծառայության կարգի դեմ ուղղված հանցագործությունների մեջ մտնող` հատուկ պայմաններում զինվորական պարտքի կատարման կարգի դեմ ուղղված հանցագործությունների խմբին պատկանող հանցագործության կոնկրետ տեսակ, ինչն իրենից ներկայացնում է մարտադաշտում սպանվածների կամ վիրավորների մոտ գտնվող իրերը հափշտակել
  2. տե՛ս դիակապուտություն

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. դիակողոպտություն, դիակողոպուտ, դիագողություն, հինահարություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։
  • Ֆարիդ Գրիգորյան, Ռազմագիտական տերմինների դպրոցական հայերեն-ռուսերեն թարգմանական-բացատրական բառարան (Մակմիլան-Արմենիա), Երևան, 2006 — 144 էջ։