դիբա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դի•բա 

  1. Արարատյան, Թբիլիսի՝ դիպակ, մետաքսյա ոսկելել կտոր
  2. այդ կտորից կարված ◆ Զառ մինթանով ու դիբա արխալղով գնում էին Մողնի։ (Խաչատուր Աբովյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դի•բա 

  1. տե՛ս դբա

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։