Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դիկ•տա•տոր

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

փոխառություն՝ հունարեն δικτάτωρ (< լատիներեն dictator)

պետական իշխանությունը վարելու մեջ անսահմանափակ իրավունքներով օգտվող անձ՝ ղեկավար
(պատմ․) հին Հռոմում՝ բարձրաստիճան պաշտոնյա, որ սենատի կողմից նշանակվում էր վտանգների դեպքում՝ ստանալով անսահմանափակ լիազորություններ և իրավունքներ
(փխբ․) բացարձակ իրավունքներ և ազդեցություն ունեցող պետական պաշտոնյա
(փխբ․) կոպիտ՝ իր կամքը թելադրող՝ բոլորին իրեն ենթարկելու ձգտող մարդ
(փխբ․) մարդկանց իրեն ենթարկող հանգամանք ◆ «Գնողը միշտ իրավացի է» սկզբունքը դառնում է դիկտատոր: Ս. Սմելայկով
արտակարգ լիազորություններ ունեցող պաշտոնատար անձ, որն իր ձեռքում է կենտրոնացնում իշխանական բոլոր կարեւոր գործառույթները
(ռազմ․) Ամերիկյան 32 տրամաչափի 6-լիցքանի ռևոլվեր

Բաղադրյալ բառեր
դիկտատորական դիկտատորություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ диктатор (ru) ‎(diktator) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ռ․Ա․ Վարդանյան, Պատմական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, 2003 — 80 էջ։
Տրունիկով Բ․, թարգմ․՝ Սերգեյ Ներսիսյան, Հրազենի ռազմագիտական հայերեն բառարան (Իրավունք), Երևան, 2009 — 189 էջ։
Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։