Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ դիմառնութիւն

վանկեր՝ դի•մառ•նութ•յուն

Ստուգաբանություն

(գրկն․) անշունչ առարկաներին շնչավորի հատկություններով օժտելը, անձնավորում
բնության երևույթի` ուժի` տարերքի պատկերումը մարդկային կերպարանքով
արտահայտության եղանակ, երբ խոսողն իրեն դնում է ուրիշի տեղ, խոսում նրա կողմից ու նրա խոսելաձևի պատճենումով և պատասխանում իր կողմից ◆ Այս դիմառնությունը Զարուհիին ծիծաղը կշարժեր և կսկսի բարձրաձայն խնդալ։ «Երևանյան օրեր»

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ одухотворение (ru) ‎(oduxotvorenije), одушевление (ru) ‎(oduševlenije), персонификация (ru) ‎(personifikacija), олицетворение (ru) ‎(olicetvorenije), перевоплощение (ru) ‎(perevoploščenije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։