Jump to content

դիմավոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ դիմաւոր

վանկեր՝ դի•մա•վոր 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. դեմք ունեցող, դեմքի քերականական կարգ ունեցող ◆ Ու ճամփուն վրա ոսկեման, եկվորներուն դիմավոր՝ ծխանիս ծուխն ամպերի։ (Միսաք Մեծարենց)
  2. անձնավորված (հնց․)

Մակբայ

  1. դիմավորելով, ընդառաջելով (բնստ․)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. դիմային (լեզվբ․)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. դիմավոր բայբայի ձև, որ ունի դեմք, թիվ, ժամանակ, եղանակ

Աղբյուրներ

[խմբագրել]