դիսցիպլինա

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [dist͡sʰipliˈnɑ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դիս•ցիպ•լի•նա 

Ստուգաբանություն

< дисциплина < լատ․ disciplina

Գոյական

1. (խսկց․) կարգապահություն` սահմանված կարգ ու կանոն, որին ենթարկվելը պարտադիր է տվյալ խմբի (հիմնարկի, կազմակերպության և այլն) բոլոր անդամների համար
2. խիստ կարգի սովորություն՝ հետևողություն

Հոմանիշներ

1. կարգապահություն
2. պահանջապահպան

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ discipline գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։