դիտանոց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ditɑˈnɔt͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դի•տա•նոց
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- բարձր տեղ՝ աշտարակ, որտեղից պահակները դիտում են շրջակայքը (վիշկա) ◆ Այդ մշտարթուն պահապանները…ամբողջ գիշերը իրանց դիտանոցի գագաթից հսկել գիտեին շրջակայքի վրա։ (Րաֆֆի)
- դիտելու՝ զանազան տեսարաններ նայելու տեղ
- (աստղգ․) հատուկ գործիքների օգնությամբ երկնային մարմինների դիտարկումներ կատարելու շենք կամ շենքի բաժանմունք
- գիտական դիտարկումների կայան
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- դիտաշտարակ
- տե՛ս դիտարան
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | դիտանոց(ը) | դիտանոցներ(ը) |
| Սեռ. | դիտանոցի | դիտանոցների |
| Տր. | դիտանոցի(ն) | դիտանոցների(ն) |
| Հայց. | դիտանոց(ը) | դիտանոցներ(ը) |
| Բաց. | դիտանոցից | դիտանոցներից |
| Գործ. | դիտանոցով | դիտանոցներով |
| Ներգ. | դիտանոցում | դիտանոցներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։