դիֆիրամբ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [difiˈɾɑmb]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դի•ֆի•րամբ 

Ստուգաբանություն

< дифирамб < հուն․ dithyrambos

Գոյական

ներբող՝

1. (պատմ․) փառաբանական երգ, որ հին հույները երգում էին՝ ի պատիվ Դիոնիսոսի
2. (գրկն․) որևէ անձի կամ նշանավոր իրադարձության նվիրված փառաբանական քնարական ստեղծագործություն, գովերգ ◆ ԵՎ ես արդեն կարող եմ լոկ ձեզ դիֆիրամբ երգել։ Եղիշե Չարենց
3. (փխբ․) չափազանցված և անհարկի գովեստ, փառաբանական՝ գովաբանական խոսք՝ ճառ՝ հոդված և այլն

Արտահայտություններ

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	դիֆիրամբ(ը)	դիֆիրամբներ(ը)
Սեռ.	դիֆիրամբի	դիֆիրամբների
Տր.	դիֆիրամբի(ն)	դիֆիրամբների(ն)
Հայց.	դիֆիրամբ(ը)	դիֆիրամբներ(ը)
Բաց.	դիֆիրամբից	դիֆիրամբներից
Գործ.	դիֆիրամբով	դիֆիրամբներով
Ներգ.	դիֆիրամբում	դիֆիրամբներում

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ дифирамб (ru) ‎(difiramb) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
• Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
• Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։