դյուրաբորբոք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [djuɾɑbɔɾˈbɔkʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ դիւրաբորբոք

վանկեր՝ դյու•րա•բոր•բոք 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. հեշտ բորբոքվող, դյուրավառ ◆ Կրակոտ աչքերի մեջ նշմարվում էր եռանդ և դյուրաբորբոք բնավորություն։ (Րաֆֆի), ◆ Պարրոտի կինը տիկին Էլոիզին պատմել էր, որ երիտասարը դյուրաբորբոք է, երբ խոսում են նրա հայրենիքի մասին։ (Ակսել Բակունց)
  2. (փխբ․) հեշտ` շուտ գրգռվող, դյուրագրգիռ, զայրացկոտ
  3. տե՛ս դյուրազգաց

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս դյուրավառ
  2. տե՛ս դյուրարծարծ
  3. տե՛ս դյուրագրգիռ
  4. տե'ս դյուրազգաց

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]