դողդոջուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դող•դո•ջուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. դողդոջացող, դողդոջանքի մեջ ընկած ◆ Նա դանդաղ դողդոջուն քայլերով գնում էր գյուղի փողոցներից մեկի միջով։ (Րաֆֆի) ◆ Հիվանդը դողդոջուն ձեռներով բռնում, ագահ խմում էր ու կրկին ուզում։ Հովհաննես Թումանյան

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. երերուն, թրթռուն, երերոտ, դողդոջուտ, դողդոջան, դողդոջուտ, դողդողուն, դողդողահար, դողդողալի, դանդաչուն, դեդևոտ, դեդևկոտ, դեդևուն, դողուն, գթգթան, կթոտ
  2. տե'ս թրթռուն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]