Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ելակէտ

վանկեր՝ ե•լա•կետ

Ստուգաբանություն

ելման կետ, այն կետը, որտեղից սկսվում է որևէ բան
(փխբ․) հիմունք, սկզբունք, հիմնական դրույթ, որից բխում է որևէ տեսություն՝ գործունեություն՝ դատողություն և այլն ◆ Պիսարևը… այո, նա ժխտել է Պուշկինին, բայց նրա ելակետն այլ է։ (Վահան Տերյան) ◆ Այդ նույն ելակետով էլ առաջնորդվում է Աբովյանը։ (Դասագիրք)

Բաղադրյալ բառեր
ելակետային

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ basis գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ исходная точка (ru) ‎(isxodnaja točka), исходный пункт (ru) ‎(isxodnyj punkt), отправная точка (ru) ‎(otpravnaja točka) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։