Jump to content

ելարան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ե•լա•րան 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. (նորբ․) փայտե շարժական սանդուղք ◆ Վագոնի դռնահիմքերից օդի մեջ ճոճվում էր երկաթե ելարանը։ (Հրաչյա Քոչար)
  2. առհասարակ՝ սանդուղք ◆ Պայտե ելարանի կողապայտերն ու դիտակետի ծառի ճյուղերը պատվել էին արծաթագույն, նուրբ ու բարակ սառցաշերտերով։ Սերո Խանզադյան

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. տե՛ս սանդուղք (2)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։