եղեգնուտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն


Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ե•ղեգ•նուտ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. եղեգով պատված տեղ՝ վայր, շամբ ◆ Արաքսի արծաթ գոտին նիրհող թռչունի նման պահվեց եղեգնուտների մեջ (Ակսել Բակունց) ◆ Գետի զովից օրորվում է եղեգնուտը (Ակսել Բակունց)

Ածական

  1. եղեգնապատ, եղեգնառատ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. եղեգնաշամբ, եղեգնապուրակ, եղեգնոց, շամբ, շամբուտ, (հնց․) խարձ, խարձուտ
  2. տե՛ս եղեգնաշատ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]