եղկ՝ գաղջ՝ եղկումեղկ լինելը ◆ Այդ բուրումի եղկությունն, որ միշտ անկե կը ծորի և կը պարուրե զիս՝ բոլոր հոգիս անծիր մոգությամբ մը կը խնկե։ (Միսաք Մեծարենց)
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
