Jump to content

երաժշտություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [jɛɾɑʒʃtutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վանկեր՝ ե•րա•ժ(ը)շ•տութ•յուն 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. արվեստ, որ արտացոլում է իրականությունը ձայնային գեղարվեստական ձևերով  Այնտեղ ավելի կատարելագործվեցավ Հելլենական կրթության մեջ, սովորելով փիլիսոփայություն, երաժշտություն: (Րաֆֆի)  Շատերն էին վկայել, որ նա անվիճելի շնորհք ուներ երաժշտության մեջ։ Անահիտ Սեկոյան
  2. այդ արվեստի առանձին ստեղծագործություն  Բայոն քաղաքից էր, ապրում էր Փարիզում, երաժշտության դասատու էր։ (Ավետիք Իսահակյան)
  3. այդ արվեստի գործիքային կատարումն ի հակադրություն ձայնայինի  Երգի ու երաժշտության երեկո։
  4. գործիքային կատարման համար գրված երաժշտական ստեղծագործություն  «Դիմակահանդես»-ի երաժշտության հեղինակն է ակադեմիկոս (Աթաբեկ Խնկոյան)
  5. այդ արվեստի հիմունքների ամբողջությունն ուսուցման առարկա
  6. (հզվդ․) երաժշտախումբ  Երաժշտությունը նվագում էր։ (Ավետիք Իսահակյան)
  7. նվագ, նվագածություն
  8. (փխբ․) ներդաշնակ՝ լսողության համար հաճելի ձայների միահյուսված ամբողջությունը  Կլսե՞ս երաժշտությունը ծովուն (Գարեգին Սևունց)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. նվագ, երգ, եղանակ, մեղեդի, նվագածություն, երգեցողություն, նվագաձայնություն, նվագերգություն, մելոդիա,
  2. տե՛ս երաժշտարվեստ
  3. տե՛ս ներդաշնակություն

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։