երախ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛˈɾɑχ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ե•րախ
երախ1[խմբագրել]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Փոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. սողդերեն raγ’h, յաղնոբերեն rax «բերան»։
Գոյական[խմբագրել]
- կենդանիների բերան, կլափ ◆ Ո՜չ սանձ ունիս, ո՜չ երասան երախիդ: Սիամանթո
- մարդու բերան ◆ Բերանի խոռոչի ետին մասն է կազմում երախը, որ գտնվում է անմիջապես կոկորդից վերև։
- (արհմրհ․) մարդու բերան
- (փխբ․) բերանն իբրև կուլ տալու, ոչնչացնելու միջոց ◆ Հիմա մարզպանը մեզ տանում է խցկում Զարեհավանի պարսիկ բերդապահ գնդի երախը: Դերենիկ Դեմիրճյան
- (փխբ․) փոսի բացվածք, հեղքվածք, պատռվածք ◆ Գետնատարած և գալարուն սև մի երախ հեռվում ցույց էր տալիս ձորի տեղը։ Վրթանես Փափազյան
- (փխբ․) խողովակի բաց ծայրը ◆ Թնդանոթների երախները մունջ նայում էին քաղաքի կողմը։ (Ակսել Բակունց)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- բերան, կլափ (կենդանու, գազանի)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
երախ2[խմբագրել]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ծագումն անհայտ է։
Գոյական[խմբագրել]
- քահանայական հանդերձի երկար սպիտակ շապիկ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։