Jump to content

երախտավայել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [jɛɾɑχtɑvɑˈjɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ե•րախ•տա•վա•յել 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. երախտագիտության վայել՝ արժանի, երախտիք՝ բարերարություն պարունակող ◆ Սրբերը սովորեցրել են մարդկանց մահվան դռնից ետ բերելու երախտավայել և պատկառելի իմացությունը։ (Վիգեն Խեչումյան)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]