երանի

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [jɛɾɑˈni]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

Արտասանություն

վանկեր՝ ե•րա•նի 

Ստուգաբանություն

Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *ran (iia-):

Ձայնարկություն

1. մեկի երջանիկ բարեբախտ համարելու բացականչություն՝ երջան՜իկ է (կլինի) նշանակությամբ ◆ Բայց երա՜նի, ով յուր ազգի ազատության կզոհվի: (Միքայել Նալբանդյան)
2. ցանկության, ըղձանքի բացականչություն՝ ու՜ր էր թե, երնե՜կ, իցի՜վ թե նշանակությամբ ◆ Ա՜խ երանի չծնվեի, չլսեի, չտեսնեի, չմեռնեի… (Ավետիք Իսահակյան)
3. տրականով դրվող գոյականի կամ դերանվան հետ՝ երջանիկ եմ (ես, է, ենք, եք, են) ◆ Երանի նրանց, ով սիրով եռուն մնացին տոկուն, հպարտ ու անաճ (Վահան Տերյան)

Գոյական

1. երանի ասելը, երանելը

Հոմանիշներ

երնե՜կ, իցիվ, իցի՜վ թե, ու՜ր էր թե (ցանկության բացականչություն)

Արտահայտություններ

1. երանի տալ
   1. երանի ասելը, երանել
   2. մեկին կամ մի բան ցանկալի, երանելի համարել
2. երանի թե այպես լիներ
3. երանի նրան, ով վիշտ չի տեսել

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։