երաշխիք

Հայերեն

Գոյական

Արտասանություն

ՄՀԱ: []

• ՄՀԱ՝ [jɛɾɑʃˈχikʰ]

վանկեր՝ ե•րաշ•խիք 

Ստուգաբանություն

1. որևէ բանի համար նախօրոք սահմանվող ապահովություն, երաշխավորություն
2. ապահովություն, որևէ բանի անպայման կատարվելը, տեղի ունենալը, պահպանվելը հաստատող խոստում
3. իբրև ապահովություն տրվող, իր, դրամ և այլն, գրավ, գրավական
4. որևէ բանի հաջողությունն ապահովող պայման, հանգամանք, նախապայման
5. (սոցաշխ․) երաշխավորություն, գրավական, ինչ-որ բանի երաշխիք, ապահովություն
6. (միգ․) այլ անձի պարտքի կամ պարտավորության համար պատասխանատու լինելու նպատակով տրված համաձայնություն այն հիմքով, որ այդ անձը չունի այն վճարելու կամ կատարելու հնարավորություն
7. տե՛ս նաև երդմամբ հաստատվող գրավոր վկայություն (աջակցության մասին), պարտավորավճար, հովանավորություն
8. (տնտգ․) երաշխիք տված անձը այլ անձի խնդրանքով գրավոր պարտավորություն է ստանձնում պրինցիպալի պարտատիրոջ հանդեպ, երաշխիքով ստանձնած պարտավորության պայմաններին համապատասխան պարտատիրոջը վճարել դրամական գումար վերջինիս կողմից գրավոր պահանջ ներկայացնելիս
9. (սակ․) պարտքի կամ այլ պարտավորության վճարման պատասխանատվության ստանձնում, եթե սկզբնապես պարտական իրավասու անձը չի կարողանում դա կատարել
10. (դիվ․) օգտագործվում է լայն իմաստով։ Սովորաբար նշանակում է միջազգային պարտավորությունների կատարման միջազգային պարտավորություննորի կատարման ապահովման, ինչպես նաև միջազգային հարաբերություններում որոշակի վիճակի պահպանման տարբեր միջոցներ

Բացատրություն

1. (նորբ․) ապահովություն,գարանտիա

Հոմանիշներ

1. առհավատաչյա, հավաստիք, գրավ, գրավական, երաշխ (հզվդ․)
2. երաշխավորություն, ապահովություն

Արտահայտություններ

1. երաշխիք տալ - տե՛ս ապահովեցնել, երաշխավորել
2. այդ է հաջողության երաշխիքը
3. բարեկամության երաշխիք

Բաղադրյալ բառեր
երաշխիքային

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ assurance, guarantee, protection, safeguard հունարեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ гарантия (ru) ‎(garantija), залог (ru) ‎(zalog) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Աշոտ Եսայան, Սոցիալական ոլորտի բառարան («Հույսի կամուրջ» ՀԿ), Երևան, 2005 — 344 էջ։
• Միգրացիայի ոլորտի տերմինների բառարան, Գյումրի, «Միգրացիայի Միջազգային Կազմակերպություն», 2013 — 175 էջ։
• Աշոտ Մարկոսյան, Տիգրան Դավթյան, Ամենագործածական տնտեսագիտական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Լեգալ Պլյուս», 2008 — 218 էջ։
• Սակարկային տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, ««Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի» համալսարան», 2011 — 89 էջ։
• Ա․Հ․ Բայադյան, Ֆինանսական բացատրական բառարան, Երևան, «Ասողիկ», 2004 — 334 էջ։
• Լիլիթ Թութխալյան, Դիվանագիտական տերմինների և հապավումների բառարան (Տիգրան Մեծ), Երևան, 2004 — 56 էջ։
• Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։