երեսծեծանք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [jɛɾɛst͡sɛt͡sɑŋkʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ե•րես•ծե•ծանք 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. նախատինք, հանդիմանանք, ամոթանք (ժղ․) ◆ Չար ու կռվարարար մի կին միայն փորձել էր այդ ջահելի բռնված լինելը երեսծեծանք դարձնել իր մոր համար։ (Անահիտ Սահինյան) ◆ Հերիք է երեսծեծանք տաս, ա՛յ քույր, հաշտ ասաց Եսային։ Սերո Խանզադյան

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս նախատինք, հանդիմանություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. երեսծեծանք անել - երեսով տաու, հանդիմանելու առարկա, առիթ դարձնել
  2. երեսծեծանք տալ - երեսով տալ, կշտամբել

Աղբյուրներ[խմբագրել]