երկայնաբուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ եր•կայ•նա•բուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. երկար բուն ունեցող ◆ Կանգ էր առնում յուրաքանչյուր ընկածի մոտ անկենդան, երկայնաբուն իր նիզակով շուռումուռ էր տալիս այն։ (Մկրտիչ Խերանյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս երկարաբուն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]