երկարաբուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ եր•կա•րա•բուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. երկար բուն ունեցող, որի բունը երկար է ◆ Երկարաբուն բարդի
  2. երկարակոթ ◆ Թշնամին յուր երկարաբուն ջահերով վառում էր այդ խուրձերը Մ նա յուր երկարաբուն նիզակը հանձնեց պահապանին։ (Մուրացան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. երկայնաբուն
  2. տե՛ս երկարակոթ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]