Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ երկ•ժա•նի

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

երկու ժանիք, ատամ ունեցող, երկու սուր ծայր ունեցող ◆ Երկժանիով կատաղորեն կքանդեն։ (Դանիել Վարուժան)
երկու ճյուղ ունեցող, երկու ճյուղի բաժանված ◆ Իժի լեզու երկժանի: (Շիրվանզադե)
երկու կողմից խոցող կամ կտրող, երկսայր
չափացանզ սուր, խոցող, խայթող (փխբ․)

Բաղադրյալ բառեր
երկժանիք

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ Bident, bidentate, two-pronged fork գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ двузубец (ru) ‎(dvuzubec), двузубый (ru) ‎(dvuzubyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։