Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ երկիւղալի

վանկեր՝ երկ•յու•ղա•լի

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

երկյուղ ազդող՝ պատճառող ◆ Մի կանգնիր հակառակ աշխարհին, այլևս մեզ երկյուղալի չեն ո՛չ իշխան, ո՛չ թագավոր։ Դերենիկ Դեմիրճյան
երկյուղելու տեղիք տվող, վտանգավոր ◆ Նրա դիտավորությունը որքան երկյուղալի էր, այնքան և վճռական էր։ (Րաֆֆի), ◆ Բայց ինչպիսի ճանապարհ է, երկյուղալի չէ՞ քո ասած կողմերով գնալը։ (Պերճ Պռոշյան)
◆ Բայց ինչպիսի ճանապարհ է, երկյուղալի չէ՞ քո ասած կողմերով գնալը։ Ստեփան Զորյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ frightening գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ внушаяший страх (ru) ‎(vnušajašij strax), опасение (ru) ‎(opasenije), опасный (ru) ‎(opasnyj), сташный (ru) ‎(stašnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

1

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։