երկրորդ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛɾkˈɾɔɾd]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
Արտասանություն
[խմբագրել]վանկեր՝ երկ•րորդ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Թվական
- առաջինին անմիջապես հաջորդող, առաջինից հետո եկող
Ածական
- նույն անունը կրող անձերից ավելի ուշ ապրողը կամ կրտսերը
- նոր, ուրիշ, այլ
- ավելի ցածր կարգի, նվազ հարգի քան առաջինը, երկրորդական
- երկրորդական, ոչ հիմնական բաժինը կատարող (երժշտ․) ◆ Երկրորդ ձայն՝ ջութակ։
- առաջինին՝ հիմնականին՝ իսկականին փոխարինող ◆ Երկրորդ հայրենիք։
Գոյական
- առաջին ճաշատեսակից հետո մատուցվող ճաշ՝ կերակրատեսակ
- փոխանորդ, տեղակալ (փխբ․)
Մակբայ
- թվարկությունների մեջ՝ որպես առաջինին հաջորդողը, առաջինից հետո լինելով
Ածական
- նույնն է՝ երկրորդական (խսկց․)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- տե՛ս երկրորդական
- նոր
- այլ, ուրիշ
- փոխանորդ, տեղակալ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- երկրորդ ազդանշանային համակարգ - հնչյունային լեզուն որպես ազդանշանների համակարգ, որով ազդանշանգրգիռներ են հաղորդվում արտաքին աշխարհին
- երկրորդ անգամ
- մի անգամ էլ, կրկին
- մյուս անգամ, այլևս
- երկրորդ աստիճանի դպրոց (հնց․) - միջնակարգ դպրոցի 5-10-րդ դասարանները
- երկրորդ ատյան - տե՛ս վճռաբեկ ատյան
- երկրորդ ատյանի դատարան - տե՛ս վճռաբեկ ատյան
- երկրորդ երիտասարդություն - եռանդի ավյունի՝ ուժերի նոր լիցք հասակավոր մարդկանց մեջ
- երկրորդ մայր - խորթ մայր
- երկրորդ տարեցի - նույնն է՝ երկտարեցի
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։