Jump to content

զանգի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զան•գի 

զանգի1

[խմբագրել]
  1. տե՛ս զանգու

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

զանգի2

[խմբագրել]
  1. Համշեն՝ հարուստ ◆ Հըլպըթ զանգին կըլնի, էնքան աջամբուր ու ռշված կառնի ո՞որ։ (Հակոբ Մանանդյան) {{բրբռ|◆ Պելլի պան է, որ՝ զենկինի մեռնել պիտ լար։ Ռափայել Պատկանյան ◆ Ինքը զանկին մարթ, հըմը ամմեն մե փարին վըրան կը դողա, տունը ետին եղքատության մեջ պահե կը եղե։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. Սեբաստիա՝ զենկինն ընե՝ բարով ընե, աղքատն ընե՝ օրով ընե - հարուստը կանի՝ կվայելի, աղքատի արածը աչք կծակի
  2. Ղարաբաղ, Գանձակ՝ զանգի զրանգի - հեքիաթների մեջ հերոսին նեղ վիճակից հանող երկու շները

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։