զառիվայր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zɑriˈvɑjɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ զա•ռի•վայր
Ստուգաբանություն
[խմբագրել](ած․) (գոյ․)
- (գոյ․) դեպի ցած թեքված, վերևից ներքև իջնող թեք տեղանք, զառիթափ, դարիվայր ◆ Դուրս գալով ձորից, ճանապարհը թեքվեցավ դեպի լեռնային զառիվայրը: (Րաֆֆի) ◆ Բայց ինչ հարձակում կարող էր գործել հեծելազորը այդ զառիվայրների վրա։ (Մուրացան)
- (ած․) թեք ձգվող` տարածվող, թեք ձգված` տարածված (տեղանքի, ճանապարհի մասին) ◆ Այս զառիվայր… ճանապարհով կարող էին շրջել միայն եղջերուները։ (Րաֆֆի) ◆ Տեղը զառիվայր մարգագետին էր, որի վրա բուսնել էին մասրենու թփեր։ (Ակսել Բակունց)
- (ած․) թեք տեղանքում` զառիթափում գտնվող ◆ Քաղաքին զառիվայր տուները հեռվեն թավալգլոր կործանումի մը տպավորությունը թողուցին։ (Գրիգոր Զոհրապ)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- զառիկող, դարիվար, դար, շեպ, առիկող (առկող), առլեփ, թեքատ, վայրահակ, դարվար, գառիվար, դարիդուս, պատվար, շառափ, բեքար, որոկ
- տե՛ս վայրէջք, վայրահակություն
- տե՛ս զառիթափ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։