Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ զաւեշտաբանութիւն

վանկեր՝ զա•վեշ•տա•բա•նու•թյուն

Ստուգաբանություն

զավեշտաբան լինելը ◆ Բարձրաձայն քրքիջ մը կռնկեն յուր զավեշտաբանությունն դադրեցուց։ (Ծերենց)
զավեշտաբանելը
նույնն է՝ զավեշտ

զաեշտախոսություն, կատակաբանություն, կատակախոսություն, զվարճաբանույթուն, զվարճախոսություն, ծաղրաբանություն, ծաղրախոսություն, կատակախոսք
տե՛ս զավեշտ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ jesting գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ шутки (ru) ‎(šutki) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։