զինաթափվել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [zinɑtʰɑpʰˈvɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զի•նա•թափ•վել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. դիմագրելուց հրաժարվել, անձնատուր լինել, ենթարկվել ◆ Թշնամու զորքերը մեր կողմից զինաթափվեցին։
  2. ◆ Մայրական սիրտը վաղուց զինաթափված՝ չէր ուզում հաշվի նստել։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]