զինակիր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zinɑˈkiɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ զի•նա•կիր
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ածական
- զենք կրող, զենք ունեղող, զինված, սպառազինված ◆ Զինակիրը իսկույն տվեց նրան մի այլ նիզակ (Րաֆֆի) ◆ Եվ մահվան դատապարտեց Սուլթանուհուն ◆ Հրամայեց իր զինակիրը, որ կատարի իր հրամանը (Ղազարոս Աղայան)
- զենք կրող, իր վրա զենքեր ունեցող ◆ Ուշադրություն դարձրեք… մանուկների վրա, որոնք արտահայտում են զենքերի և զինակիրների տարօրինակ վիթխարիություն (Րաֆֆի)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- սպառազեն, հրացանակիր, (հնց․) զինազգեստ, զինազգյաց, զինավառ, զինազարդ, զինավոր, ջանդար, կապարճակիր, սրազեն, նիզակակիր
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։