Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ •զի•նա•կից•

Ստուգաբանություն

կողմնակից, կուսակից, գաղափարակից։ ◆ Նրան շրջապատել էին յուր զինակից սպաները (Րաֆֆի)
դաշնակիր կռվի պատերազմի ժամանակ ◆ Սրանից հետո որքան էլ ահռելի լինի Գերմանիան… իր զինակիցներով հանդերձ, պարտվելու է Հովհաննես Թումանյան
գաղափարի՝ պայքարի ընկեր, կուսակից ◆ Նազարյանցը հանձին Նալբանդյանի ձեռք բերեց մի սքաչելի զինակից դասագիրք ◆ Վասակյանների մեջ ամենահավատարիմ զինակիցը Գադիշոն էր Դերենիկ Դեմիրճյան
օգնական ◆ Զորագլուխներ էին Արշավիր Արշարունին՝ սրան զինակից Մուշ Դիմաքսյան իշխանը… Դերենիկ Դեմիրճյան
պաշտպան, զորավիգ, աջակից ◆ Արտակը զգաց, որ ինքը պարտավոր էր այդ պահին զինակից կանգնել իր սպարապետին Դերենիկ Դեմիրճյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ companion գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Соратник (ru) ‎(Soratnik) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։