Jump to content

զինակցական

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [zinɑkt͡sʰɑˈkɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զի•նակ•ցա•կան 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. զինակցին՝ զինակցության հատուկ՝ վերաբերող ◆ Որոշել էին վերջապես կատարել իրենց զինակցական պարտքը (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. զինակցային, մարտակցական, մարտակցային
  2. տե՛ս դաշնակցային

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]