զինակցել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զի•նակ•ցել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. միասին կռվել, պատերազմել, կռվի ընկեր պատերազմի դաշնակից լինել ◆ Հրաժարվեցիր զինակցել իրեն, պարզ է, նա էլ որոշեց քեզ գերու պես կապկպել (Անահիտ Սահինյան)
  2. գաղափարակից կողմնակից լինել (փխբ․)
  3. վեճի, բանավեճի և այլնի ժամանակ մեկի կողմն անցնել, մեկին պաշտպան դառնալ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]