Jump to content

զմայլանք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ (ը)զ•մայ•լանք 

Ս(ուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. զմայլվելը, հիացում, սքանչանք ◆ Հափշտակված զմայլանքին կախարդական քո երգի՝ ճախրում էին գլխիդ շուրջը թռչուները երկնքի։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Զմայլանքի խինդով հոգիդ կպարուրես, կժպտան քո դիմաց շենքերը խոյանքով։ Սարմեն

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. հիացում, սքանչանք

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]