զմայլուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զ(ը)•մայ•լուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. զմայլանքով լի, զմայած, հիացած ◆ Ինչ արբեցության խոտն, որ հողեն վեր կելլե, զմայլուն կը բանա լույսին՝ վարկյան մը ապրող իր ցողե աչքեր։ (Միսաք Մեծարենց) ◆ Խնդա անվերջ զմայլուն և խինդը վերջ չունենա։ (Վահան Տերյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս զմայլելի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]