Jump to content

զմայլուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զ(ը)•մայ•լուն 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. զմայլանքով լի, զմայած, հիացած ◆ Ինչ արբեցության խոտն, որ հողեն վեր կելլե, զմայլուն կը բանա լույսին՝ վարկյան մը ապրող իր ցողե աչքեր։ (Միսաք Մեծարենց) ◆ Խնդա անվերջ զմայլուն և խինդը վերջ չունենա։ (Վահան Տերյան)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. տե՛ս զմայլելի

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]