Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ զօռել

վանկեր՝ զո•ռել

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ուժ գործադրել, ստիպել ◆ Ինձ էլ գոռում ես, թե գնա սովորի։ (Նաիրի Զարյան)
սաստկանալ, ուժեղանալ ◆ մի զոռի ձիթհանի գոմեշի պես։ Սերո Խանզադյան
հաղթող լինել, ուժով գերազանցել ◆ Մտավ 1920 թիվը, ձմեռը զոռեց և սովը սաստկացավ ։ ◆ Անձրևը զոռեց։
ջանք թափել, ճիգ գործադրել ◆ Բա հասնիլ չի… զոռեց, կհասնի էլի։ (Ակսել Բակունց) ◆ Փախչողը զոռեց, տաքացավ ։ Դերենիկ Դեմիրճյան
հաղթահարել, դիմանալ, դիմադրել ◆ Ցավին զոռելով դուրս է գալիս թագավորի տղի մոտ։ Հովհաննես Թումանյան
ստիպել, հարկադրել
հաղթել անցնել ◆ Սև երգը զոռեց սպիտակին։
նեղել՝ նեղ վիճակում դնել ◆ Հիմա որ վանքերին էլ անցանք ու շինականներին ավելի զոռեցինք դու տոս քամել։ԴԴ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ compel, [[ force]], coerce, enforce գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ forza հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ принуждать (ru) ‎(prinuždatʹ), принудить (ru) ‎(prinuditʹ), понуждать (ru) ‎(ponuždatʹ), понудить (ru) ‎(ponuditʹ), заставлять (ru) ‎(zastavljatʹ), заставить (ru) ‎(zastavitʹ), наддать (ru) ‎(naddatʹ), приложить (ru) ‎(priložitʹ), усилия (ru) ‎(usilija), побеждать (ru) ‎(pobeždatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։