Jump to content

զովասուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զո•վա•սուն 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. զով տեղերում սնված, զովի ընտելացած ◆ Ձմեռվա և աշնան ամիսներին, օրինակ՝ նա գերադասում էր Դավինը, ամառը՝ զովասուն Կարինը։ Ստեփան Զորյան ◆ Զովասուն եղնիկը տաք երկրերի շոգին չի դիմանա։
  2. հանգստացնող, զովացնող (փխբ․) ◆ Անուշ արցունք մը սրտիս Քուն կը բերևը զովասուն։ (Միսաք Մեծարենց)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. հովասուն
  2. տե՛ս զով

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]