Jump to content

զորագունդ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զո•րա•գունդ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. զորագումարտակից բաղկացած զորական միավորում, գունդ ◆ Մի քանի զորագնդեր պետք է ձմեռեին Դորպատում։ (Ակսել Բակունց), ◆ Վասակը նշան արեց, որ մեկնեն փողերը փչեցին, և զորագնդերը շարժվեցին։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  2. մեկ ամբողջություն կազմող զորք ◆ Ամրոցականները զարմանալով տեսան, որ մի քանի հարյուր հոգուց բաղկացած այդ զորագունդը ոչ պետ ունի, ոչ գլխավոր։ (Մուրացան)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. գունդ, ռազմագունդ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]