զորավիգ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զո•րա•վիգ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (նորբ․) նեցուկ, սատար, օգնական, հովանավոր, թիկունք

Գոյական

  1. հովանավոր, թև ու թիկունք ◆ կազմելով վերջապահը իր գլխավորությամբ Վարդանը զորավիգ նշանակեց Համազասպին և Արշավիրին։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  2. հենարան ◆ առողջ մտքի ուժը զորավիգ է ամենքին։ Արմ
  3. գործակից, օգնական, պաշտպան ◆ Անիկը միայն Կարոյի կինը չի, լինելու այլ նրա ընկերն ու զորավիգը կյանքի մեջ (Հրաչյա Քոչար)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։