Դասական ուղղագրութեամբ՝ զօրաւոր
վանկեր ՝ զո•րա•վոր
զորություն ունեցող, զորեղ ◆ Զորավոր
մեծ ուժային կարողություն ունեցող, հզոր ◆ Զորավոր
ազդեցիկ, հասարակական դերով մեծ, ուժեղ ◆ Զորավոր
ներգործող, ազդու ◆ Զորավոր
գերբանական, կախարդական զորություն ունեցող, հրաշագործ ◆ Զորավոր
հիմնավոր, հաստատուն ◆ Զորավոր
զորեղ, հզոր, ուժեղ, կարող, բազմազոր, քաջազոր, բարձրաբազուկ, կարի (գրք․)
ազդեցիկ, պատկառազդու
ազդու, ներգործիչ (ներգործող)
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։
