զուրկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զուրկ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (նորբ․) անմասն, անբաժին, զերծ, կարոտ

Ածական

  1. զրկված, անմասն մնացած ◆ Իմ դարդն էլ էն ա… որ աշխարքում ինձ նման խեղճ ու զուրկ չմնա։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Բանվոր մշակ, աղքատ ու զուրկ ձեն տվեցին։ (Ավետիք Իսահակյան)
  2. մի բանի պակասություն ունեցող, մի բան չունեցող ◆ Նա զուրկ էր ազնիվ զգացումներից։
  3. աղքատ ◆ Տունն անշուք ու ամեն զարդ ու զարդարանքից զուրկ գտնելով մնաց ապշած։ (Ղազարոս Աղայան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։