զսպել
Արտաքին տեսք
Հայերեն
Բայ
- ՄՀԱ՝ [zspɛl]
վանկեր՝ զ(ը)ս•պել
- ընկճել, ճնշման, ուժի միջոցով զուսպ վիճակում պահել ◆ Զենքի ուժով ցարիզմը զսպեց ամբստամբության հորձանքը։ ◆ Ուսուցիչը զսպեց իրեն՝ (Աբովյանին), երբ ինքը մի գյուղացու ուզում էր սառցապատ ճանապարհից գցել։ Եղիշե Չարենց ◆ Բայց որքան շատ էին զսպում նրան ու հսկում վրան, նա այնքան ավելի էր ցանկանում վազել, ընկնել անտառները, ձորերը, բան տեսնել, բան շինել։ (Ղազարոս Աղայան)
- ճիգ գործադրելով, մի բանի առաջն առնել, պահել, թույլ չտալ արտահայտվել, դրսևորվել, լացը, զայրույթը զսպել ◆ Երիտասարդները լուռ իրար նայեցին, հազիվ զսպելով ծիծաղելը։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Բայց չեմ կարողանում լացս զսպել: (Շիրվանզադե)
- կարգի ենթարկել◆ Զսպի՛ր անառակ որդուդ։
- այնպես անել, որ թշնամական գործողությունները չսկսվեն, թույլ չտալ գլուխ բարձրացնել ◆ Վճռական օրը անսպասելի հանդես գանք և կզսպենք մեր թշնամիներին։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- վայրենությունը, կատաղությունը մեղմացնել, մոլեգնությունը մեղմել ◆ խելագարին հազիվ զսպեցին:
- հլու դարձնել, հնազանդեցնել, սանձահարել ◆ (Արեգը) ձգեց իսկույն ոսկի սանձը… զսպեց անզուսպ էն հզորին։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Լևոնը ձին զսպելուց հետո կանգնեցրել էր Հասմիկենց տան մոտ։ (Նաիրի Զարյան)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]- ինքզինքը զսպել (արևմտհ․) - տե՛ս իրեն զսպել ◆ (Աննիկը) կրցավ ինքնզինքը զսպել: (Գրիգոր Զոհրապ)
Թարգմանություններ | |
Խոնարհում | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։