զսպել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Բայ

վանկեր՝ զ(ը)ս•պել 

  1. ընկճել, ճնշման, ուժի միջոցով զուսպ վիճակում պահել ◆ Զենքի ուժով ցարիզմը զսպեց ամբստամբության հորձանքը։ ◆ Ուսուցիչը զսպեց իրեն՝ (Աբովյանին), երբ ինքը մի գյուղացու ուզում էր սառցապատ ճանապարհից գցել։ Եղիշե Չարենց ◆ Բայց որքան շատ էին զսպում նրան ու հսկում վրան, նա այնքան ավելի էր ցանկանում վազել, ընկնել անտառները, ձորերը, բան տեսնել, բան շինել։ (Ղազարոս Աղայան)
  2. ճիգ գործադրելով, մի բանի առաջն առնել, պահել, թույլ չտալ արտահայտվել, դրսևորվել, լացը, զայրույթը զսպել ◆ Երիտասարդները լուռ իրար նայեցին, հազիվ զսպելով ծիծաղելը։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Բայց չեմ կարողանում լացս զսպել: (Շիրվանզադե)
  3. կարգի ենթարկել◆ Զսպի՛ր անառակ որդուդ։
  4. այնպես անել, որ թշնամական գործողությունները չսկսվեն, թույլ չտալ գլուխ բարձրացնել ◆ Վճռական օրը անսպասելի հանդես գանք և կզսպենք մեր թշնամիներին։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  5. վայրենությունը, կատաղությունը մեղմացնել, մոլեգնությունը մեղմել ◆ խելագարին հազիվ զսպեցին:
  6. հլու դարձնել, հնազանդեցնել, սանձահարել ◆ (Արեգը) ձգեց իսկույն ոսկի սանձը… զսպեց անզուսպ էն հզորին։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Լևոնը ձին զսպելուց հետո կանգնեցրել էր Հասմիկենց տան մոտ։ (Նաիրի Զարյան)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
  1. ինքզինքը զսպել (արևմտհ․) - տե՛ս իրեն զսպել ◆ (Աննիկը) կրցավ ինքնզինքը զսպել: (Գրիգոր Զոհրապ)


Աղբյուրներ[խմբագրել]