Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ զուարճացնել

վանկեր՝ զ(ը)•վար•ճաց•նել

Ստուգաբանություն

զվարճություն պատճառել, ուրախացնել ◆ Այն օրվա բոլոր պատրաստությունները միայն զրաղեցնելու և միայն նրան զվարճացնելու համար էին (Րաֆֆի) էս համոզմունքը ինձ շատ զվարճացնում է Հովհաննես Թումանյան ծաղրածուն այսպես երգով պարով զվարճացնում էր հանդիսավորներին։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ amuse, tickle, gladden գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ gladden (ru) ‎(gladden), обрадовать (ru) ‎(obradovatʹ), веселить (ru) ‎(veselitʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։