զրադաշտականություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [zɾɑdɑʃtɑkɑnutʰˈjun]

վանկեր՝ զ(ը)•րա•դաշ•տա•կա•նութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. հին իրանական դուալիստական կրոն, որը ծագել է մ. թ. ա. 10-7 դարերում և տարածվել է Միջին Ասիայում և Ադրբեջանում
  2. մազդեականություն — Իրանում (Մարաստանում և Պարսկաստանում) տիրապետող նախամահմեդական կրոն, որի հիմնադիրը Զրադաշտն է (Ք.ա. VII-VI դդ.), ըստ զրադաշտականության` նախապես գոյություն է ունեցել երկու սկզբունք` բարի, ստեղծարար ոգի Ահուրամազղան և չարը անձնավորող Ահրիմանը, Շապուհ Բ-ի և Հազկերտ Բ-ի օրոք փորձեր են կատարվել զրադաշտականությունը տարածել Սասանյան Պարսկաստանի տիրապետության տակ գտնվող ժողովուրդների` հատկապես հայերի վրա
  3. զրադաշտական կրոն

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. մազդեականություն (կրոն․) (պատմ․), մազդեզականություն, կրակապաշտություն, հրապաշտություն, մոգություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ռ․Ա․ Վարդանյան, Պատմական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, 2003 — 80 էջ։
  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։